ZAKRZEPICA - JAK SIĘ CHRONIĆ PRZED TYM "CICHYM ZABÓJCĄ"?

   Jak podaje Międzynarodowe Towarzystwo Skaz Krwotocznych i Zakrzepicy ISTH, na skutek choroby zakrzepowo – zatorowej umiera na całym świecie ok. 10 mln ludzi rocznie. W Polsce natomiast na zakrzepicę żył głębokich, która przebiega objawowo, choruje prawie 56 tys. osób rocznie, a 35 tys. zapada na zatorowość płucną.

CZYM JEST ZAKRZEPICA ŻYŁ ?

Zakrzepica żylna to stan chorobowy, w którego przebiegu w świetle naczyń żylnych dochodzi, do powstawania zakrzepu. Stan ten obejmuje żyły układu głębokiego lub powierzchniowego. Najczęściej pojawia się w obrębie kończyn dolnych, jednak może występować na każdym odcinku ciała. Zlekceważenie alarmujących objawów, świadczących o zakrzepicy, które wysyła nam organizm, może doprowadzić do bardzo przykrych konsekwencji zdrowotnych, a nawet do zgonu.

PRZYCZYNY POWSTAWANIA ZAKRZEPICY?

Podstawowymi przyczynami powstawania zakrzepów, na które zwracają uwagę flebolodzy, są zmiany w przepływie i składzie krwi oraz w budowie ścian naczyń.

Dochodzi do nich m.in. w następujących sytuacjach :

• po zabiegach chirurgicznych;
• w momencie długotrwałego przebywania w jednej pozycji np. zarówno w trakcie leczenia chirurgicznego jak i w godzinach pracy;
• poród oraz ciąża;
• choroby zakaźne;
• czynniki genetyczne;
• otyłość oraz brak odpowiedniej dawki aktywności fizycznej na co dzień.
  
  

JAKIE OBJAWY DAJE ZAKRZEPICA ŻYŁ?

Zakrzepica jest chorobą, która może przebiegać w formie bezobjawowej lub dawać niejednoznaczne symptomy. Jednak sygnałami, które powinny zwrócić uwagę i skłonić do wizyty u specjalisty są m.in.:

• obrzęk i ból w obrębie (najczęściej) kończyn dolnych;
• zmiany skórne, mogące wskazywać na występowanie zakrzepu, takie jak zaczerwienienie bądź zasinienie;
• podwyższona temperatura;
• żyła, w obrębie której przebiega proces zapalny boli i poprzez dotyk można wyczuć, że jest twarda.

• gorączką;
• dusznościami;
• kłującym bólem w klatce piersiowej;
• zaburzeniami równowagi;
• kaszlem.
  
  

LECZENIE ZAKRZEPICY  

Diagnozę, która potwierdzi bądź wykluczy występowanie zakrzepicy, postawi lekarz, po wykonaniu specjalistycznych badań – najczęściej jest to USG żył głębokich i Dopplera, flebografia i koagulogram. Rodzaj leczenia zależny jest od stopnia zaawansowania choroby oraz miejsca występowania skrzepu. Terapia może przybrać formę zachowawczą i wtedy lekarz przepisuje preparaty przeciwzakrzepowe, mające obniżyć prawdopodobieństwo pojawienia się zatoru płucnego. Takie środki hamują powstałe już skrzepy i zapobiegają pojawieniu się kolejnych. Wskazane jest także stosowanie podkolanówek lub rajstop uciskowych, zarówno w trakcie jak i po ukończeniu kuracji. W procesie leczenia zakrzepicy należy uzbroić się w cierpliwość, bowiem zalecane przez lekarza specjalistę środki stosuje się nawet do 9 miesięcy, zanim uzyskane zostaną zadowalające efekty.
Jeśli zakrzepica z zatorami ma charakter nawracający, niewykluczone może być leczenie operacyjne, polegające na usunięciu skrzeplin. W uproszczeniu zabieg taki polega na wszczepieniu do żyły głównej dolnej filtra ze stali nierdzewnej, mającego za zadanie blokować skrzepy, próbujące przedostać się razem z krwią do tętnicy płucnej.

JAK ZMNIEJSZYĆ PRAWDOPODOBIEŃSTWO ZACHOROWANIA NA ZAKRZEPICĘ ŻYŁ? 

Jeżeli istnieje genetyczne ryzyko zachorowania na zakrzepicę lub inne choroby układu żylnego, warto udać się do flebologa – specjalisty w zakresie diagnozowania i leczenia chorób żył, który wykona badania kontrolne i na podstawie wyników udzieli dalszych wskazówek. Dodatkowo warto próbować zmniejszyć ilość czynników ryzyka, które są obecne w naszej codzienności.

   Przede wszystkim należy zadbać o uzyskanie prawidłowej masy ciała, gdyż nadwaga oraz otyłość znacznie zwiększają prawdopodobieństwo osłabienia żył. W ramach redukcji wagi istotna jest nie tylko zmiana nawyków żywieniowych, lecz także wprowadzenie do swojego codziennego harmonogramu odpowiedniej dawki aktywności fizycznej. Powinna być ona jednak dostosowana do indywidualnych możliwości kondycyjnych i stanu zdrowia, więc warto w celu jej ustalenia skontaktować się na przykład z fizjoterapeutą. Specjaliści zalecają unikanie długotrwałego przebywania w jednej pozycji, np.w pracy czy w podróży, dlatego trzeba pamiętać o wykorzystywaniu każdych przerw na krótki spacer. Natomiast kobiety, stosujące antykoncepcję hormonalną, które zauważają u siebie objawy, mogące wskazywać na występowanie niewydolności żylnej, powinny niezwłocznie zgłosić ten fakt lekarzowi.